 |
| แก้วตาของยาย เขียนโดย ภักดี ไชยหัด |
การรุกคืบ ของสังคมอุตสาหกรรมสมัยใหม่ กินพื้นที่และเวลาของคนชนบทไปเกือยทั้งชีวิต เวลาที่เหลืออยู่น้อยยิดในบั้นปลาย คือการเป็นผู้เฒ่าปลดเกษียณ อยู่เฝ้าบ้าน ไปวัด และเลี้ยงหลาน บนที่ดินมรดกซึ่งเหลืออยู่ร่อยหรอ ติดจำนอง และแห้งแล้ง...
แก้วตาของยายจึงไม่ใช่แค่เรื่องตากับยาย หรือหลานกับปู่ย่าตายาย หากแต่คือสังคมปฐมภูมิ และทุติยภูมิทั้งระบบ แม้จะไม่ใช่เครือญาติ ต่างชาติพันธุ์ แต่เมื่อมาอยู่ร่วมในบริบทของหมู่บ้านก็ยิ่มเกี่ยวดองโดยปริยาย...
ทุกวันนี้หลายยายยังยืนอยู่ยาว เฝ้ามองหลานสาวหลานชายออกเหย้าออกเรือน ตาซึ่งจากไปนานแล้ว ก่อนที่แก้วตาของยายจะถือกำเนิด ก็รับรู้ได้เพียงสุขคติซึ่งยายอธิฐานส่งไปให้ แต่นานาปัญหาหรือความทุกข์นั้น ยายเก็บงำไว้ตลอดเวลาของการครองเรือน...
แก้วตาของยายยังเป็นคู่แม้นิรันดร ไม่ล้มหายตายจากไปไหน ยังอยูข้ามยุคสมัย เป็นเรื่องเล่าขานตกทอดกันมา ทั้งในรูปแบบนิทานสปรัมปรา และเรื่องเล่าซึ่งเกิดขึ้นจริงในชุมชน...
