 |
| หนังสือชื่อ เพลงแม่น้ำ เขียนโดย โขงรัก คำไพโรจน์ |
โขงรัก คำไพโรจน์
กวีนิพนธ์ชุด “เพลงแม่น้ำ” ของโขงรัก คำไพโรจน์ นำเสนอในรูปแบบฉันทลักษณ์ประเภทกลอนสุภาพตลอดทั้งเล่ม โดยผู้เขียนแบ่งพื้นที่เนื้อหาเป็น ๓ พื้นที่ พื้นที่แรกคือพื้นที่มาตุภูมิ รวงรากแห่งพ่อ เป็นภาคต้นน้ำ : เพลงของพ่อ พูดถึงรกรากแผ่นดินเกิด ภาคสองคือภาคกลางน้ำ : เพลงบ้านเพลงเมือง บอกเล่าถึงการปะทะสังสันทน์ระหว่างวิถีบ้านวิถีเมือง ซึ่งเคลื่อนกระทบกันท่ามกลางไหลบ่าของวัฒนธรรมเก่าใหม่ และภาคสุดท้ายคือภาคปลายน้ำ : เพลงแม่น้ำ สะท้อนจิตวิญญาณแห่งความหวัง ความโหยหา ที่แฝงไว้ด้วยกลิ่นไอของความเหงาเศร้า กับการหวนคืนสู่รากเหง้า ที่ปนไปด้วยความกังวลต่อปรากฏการณ์ที่เปลี่ยนแปลงในสังคมบ้านเกิด
เนื้อหาโดยรวมผู้เขียนได้สะท้อนเรื่องราววิถีชีวิตทางภาคอีสาน ที่มีความผูกพันแนบแน่นกับแม่น้ำสายหลักของดินแดนที่ราบสูง เช่นโขง ชี มูน ตลอดจนแม่น้ำสาขาอื่นๆ ฉายภาพให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ของวิถีชีวิตคนลุ่มน้ำในอดีต ทั้งเรื่องข้าวปลาอาหาร ขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรม ความเชื่อ และความศรัทธา ที่สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นต่อเนื่องยาวไกล
ความโดดเด่น"เพลงแม่น้ำ" ผู้เขียนใช้รูปแบบการเล่าเรื่องอย่างมีความช่ำชองผ่านงานฉันทลักษณ์ได้อย่างลงตัว ใช้ภาษาได้อย่างงดงามไพเราะผ่านท่วงทำนองที่ลื่นไหลดุจสายน้ำที่ซ่อนความลุ่มลึกเคลื่อนผ่านกาลเวลา หลายบทตอนผู้เขียนใช้ทักษะที่มีอยู่เล่นคำให้เกิดความหมายในมิติใหม่ๆผ่านจิตวิญญาณกวี ส่องทางให้ผู้อ่านมองเห็นชีวิตเลือดเนื้อของคนในสังคมชั้นล่างได้อย่างคมชัด ทั้งในด้านความรักความผูกพันของสมาชิกในครอบครัวและชุมชน ลุ่มน้ำอย่างกลมกลืน
ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าสายน้ำ ธรรมชาติชีวิตหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว เพราะสายน้ำเปรียบเสมือนแม่ผู้ก่อกำเนิดสรรพสิ่งที่คอยหล่อเลี้ยงชีวิต แต่แม่ในวันนี้มีเสียงสะท้อนการร่ำไห้ เพราะถูกทำร้ายด้วยน้ำมือของลูก นั่นคือมนุษย์ กระนั้น ผู้เขียนมิได้กล่าวด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด หากแต่เขาใช้ความสามารถพิเศษอย่างมีวรรณศิลป์บอกเล่าด้วยอ่อนโยนและชวนครุ่นคิดคำนึง
